The Dream SS1

นิยายฉบับนี้เป็นนิยายที่ถูกแต่งขึ้นมาในปี 2015/06/05 ซึ่งตรงกับวันเดือนปีของปีที่แล้วในการลง dek-d.com ผู้จัดทำนั้นได้นำความคิดมาจากความฝันพร้อมเกมแนว RPG ไปชมกัน !!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

บทที่ 1 ฝัน

ณ นรกแห่งฝันร้าย 
“เจ้าทำไมถึงทำพลาดอีกแล้ว”เทพแห่งฝันร้ายตะโกนและชี้ไปที่หน้าของภูตแห่งฝันร้ายซึ่งเป็นทาสของเค้า
“ขออภัยอย่างสูงครับ มันเป็นเรื่องบังเอิญสำหรับข้าที่ทำให้เด็กฝันร้ายได้ไม่สำเร็จแต่สำหรับท่านคงเป็นเรื่องใหญ่มาก ข้าขออภัยด้วย” ภูตแห่งฝันร้ายรู้สึกสำนึกผิด จู่ๆน้ำตาของภูตฝันร้ายก็ไหลออกมาจากขอบตา ไม่สิเลือดชัดๆเลือดของภูตฝันร้ายก็ไหลออกมาจากขอบตาเลือดนั้นเข็มมาก 
“ข้าจะให้โอกาสเจ้า เป็นครั้งสุดท้ายถ้าเจ้าทำสำเร็จเจ้าก็จะได้เป็นครึ่งมารครึ่งเทพ ผู้ครองบัลลังค์อีกครั้ง แต่ถ้าเจ้าพลาดเจ้าก็จะเป็นปีศาจชั้นต่ำและอยู่ในลาวาที่แสนอันร้อนแรงของนรกแห่งนี่และถูกเผาไหม้ตลอดกาล “
จากนั้น เทพแห่งฝันร้ายก็หายไป 
ณ ที่ รัฐแอริโซน่า ประเทศสหรัฐอเมริกา
ติ๊ด ~ ติ๊ด เสียงนาฬิกาดังขึ้น เข็มสั้นชี้ไปที่เลข 7 และเข็มยาวชี้ไปที่เลย 2 
“งั้ม งั้ม กี่โมงแล้วเนี่ย” เด็กหนุ่มจับนาฬิกามาดูเวลาแต่ดวงตาของเค้ายังคงมัวอยู่
“อ้ากกก!! สายแล้ว !!!!! “ เด็กหนุ่มตะโกนดังๆเพราะเวลาใกล้จะ 7.30 แล้ว 
เด็กหนุ่มคนนี้ อายุ 15 ปี อยู่ ม.3 โรงเรียนนานาชาติ Highschool โรงเรียนมัธยมต้น-ปลาย
เค้ามีชื่อว่า “ไมเคิล”

ณ โรงเรียนนานาชาติ Highschool มัธยมต้น-มัธยมปลาย
“เฮ้อ !! เรียนเสร็จซักทีตั้ง 8 ชั่วโมงแหนะ โฮ่” ไมเคิลร้องด้วยความดีใจ เมื่อเรียนเสร็จวิชาสุดท้ายคือวิชา ดนตรี จากนั้น ไมเคิล ก็เหลือบไปมองตรงกระจกเห็นภาพเลือนลางเป็นรูปคล้ายภูตฝันร้ายที่เค้าเคยเห็นในนิทานที่แม่ของเค้าเคยเล่าให้ฟัง
“หืม ?? อะไรหนะ” ไมเคิลล้างหน้าและมามองที่กระจกจุดที่ภาพเลือนลางอีกครั้ง
“ไม่มีนี่หว่า คิดไปเองมั้งเรา สงสัยเรียนหนักเกินไป” ไมเคิลก็ไม่ได้คิดอะไรมากจึงเดินออกจากห้องน้ำไป
“หึหึ คืนนี้แกเจอดีแน่เจ้าเด็กหนุ่ม” สายตาของภูตฝันร้ายจ้องเขม็งมาที่ไมเคิลซึ่งไมเคิลก็ไม่รู้ว่ามีใครกำลังจ้องเค้าอยู่ดวงตาสีแดงอันเข้มข้น สายตาอันน่ากลัวกำลังจะพาไมเคิล ไปพบกับความหายนะ 
“ไมเคิล โรงเรียนที่พ่อเลือกให้เป็นยังไงบ้าง??” แม่ถามไมเคิลเมื่อเห็นไมเคิลกลับมาบ้านด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยเหมือนตัวเค้านั่นก็หมายความว่า เค้าทำหน้าบึ้ง 
“ก็ดี ครับ” ไมเคิลพูดเสียงในลำคอ เพราะเค้าเหนื่อยมาก แต่แม่เค้าก็ยังพอได้ยินเสียงเค้าพูดอยู่
ไมเคิลทำกิจวัตรประจำวัน โดยการอาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัวด้วยชุดนอน และเข้านอน ห้องของเค้าเต็มไปด้วยรูปโปสเตอร์ ผู้หญิง การ์ตูนในฝันของเค้า และมีคอม 1 เครื่องวางอยู่มุมซ้าย ทางทิศใต้ของห้อง
และมีกระจกทางซ้ายมือของไมเคิล แอร์หนึ่งเครื่องทางขวามือของไมเคิล เตียงนอนอันนุ่มนวล ของไมเคิลเมื่อได้สัมผัสครั้งแรกจะเหมือนกับนอนบนเมฆเลยทีเดียว ไมเคิลเข้านอนและเปิดแอร์เย็นช่ำ 25 องศาเซลเซียส เพราะที่อเมริกาช่วงนั้นเป็นฤดูร้อน จึงเปิดพอประมาณ ไมเคิลหลับได้ชั่วขณะ และลืมตาขึ้นมา คิดในใจว่า “อยากฝันดีเหมือนเมื่อวานจังน้า” คิดในใจเสร็จไมเคิลก็หลับตาลง
“ฉันจะทำให้แกฝันร้ายให้ได้ เจ้าเด็กหนุ่ม ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ภูตแห่งฝันร้ายหัวเราะด้วยเสียงอันน่ากลัว แต่ไมเคิลก็ไม่ได้ยิน ภูตฝันร้ายจึงไปทำความฝันในหัวของไมเคิล

“ฝันร้ายกำลังจะเกิดขึ้น” 
“ที่นี่ที่ไหน??” ไมเคิลตกใจ เพราะเค้าอยู่ในความฝัน
“ที่นี่ก็คือฝันร้ายของเจ้าไงละ” ภูตฝันร้ายไม่ได้อยู่ที่นี่แต่ได้ยินเสียงก้องกังวานทั่วความฝันของเค้า
“แกเป็นใคร??” ไมเคิลถามภูตด้วยความสงสัย 
“ฉันรึ ?? ฉันชื่อ Nightmare เป็นภูตฝันร้าย จะทำฝันร้ายในหัวของเด็กและต้องผ่านอุปสรรคแห่งความหายนะหลายอย่าง ถ้าเจ้าผ่านก็จะตื่น 6 โมงเช้าของวันพรุ่งนี้ แต่ถ้าเจ้าไม่ผ่าน เจ้าจะต้องตายในวันพรุ่งนี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า “ ภูตฝันร้าย หัวเราะด้วยความสะใจ ไมเคิลร้องไห้ และด้วยความกลัวภูตฝันร้าย ทำให้เค้าเสียสติ 
“ฉันไปละ” จากนั้นเสียงของภูตฝันร้ายก็เริ่มหายไป
ไมเคิลพูดไม่ออกและร้องไห้เดินภายในความฝัน และจู่ๆ ก็เจอคฤหาสน์หลังนึง
มีรั้วประตูบานใหญ่หน้าคฤหาสน์และมีกำแพงควอตไซต์ล้อมรอบคฤหาสน์ มีน้ำพุอยู่หน้าคฤหาสน์และสวนล้อมรอบน้ำพุและคฤหาสน์ 
ไมเคิลคิดในใจว่า “ครึ่งฝันร้ายครึ่งฝันดีป่าวเนี่ย” ไมเคิลเดินไปกดกริ่งอยู่หน้าประตูบานใหญ่
แก๊ง แก่ง ~ “เสียงระฆังแห่งเสรีภาพนิ” 
เสียงกดกริ่งบ้านคล้ายกับเสียงระฆังแห่งเสรีภาพ เสียงอันไพเราะนั้นทำให้น้ำตาของไมเคิลจางหายไป แต่ไมเคิลไม่รู้สึกอะไร นอกจากรู้สึกดีที่เจอคฤหาสน์ 
“คร้าบบบ จะไปรับเดี๋ยวนี้หละคร้าบบบ” เสียงมากจากในคฤหาสน์
และก็มีผู้ชายคนนึงเดินออกมาจากคฤหาสน์ ดูสำอางนิดนึง ใส่สูทและกางเกงเหมือนพ่อบ้าน
เดินมาต้อนรับไมเคิล
“คุณใช้ผู้ที่ถูกเลือกของคุณลีน่ารึเปล่าครับ??”พ่อบ้านถามไมเคิล”ผมเนี่ยนะ!!” 
“ใช่ครับ ยินดีต้อนรับสู่คฤหาสน์แห่งความฝันครับ”.....
“ทำไม ผมถึงถูกเลือกอ่ะ ??” ไมเคิลยังคงสงสัยกับคำถามของพ่อบ้านอยู่
“คุณลีน่าเป็นคนบอกครับ” พ่อบ้านตอบคำถามของไมเคิล 
“เชิญเข้ามาข้างในก่อนสิครับ” พ่อบ้านต้อนรับไมเคิลเป็นอย่างดี
“ครับๆ” พูดจบไมเคิลก็เดินเข้าไปในคฤหาสน์อันหรู
แต่สิ่งที่ทำให้เค้าอึ้งอ้าปากค้างคือ ข้างในทำด้วยทองคำล้วนๆ บันไดทองคำ โคมระย้าทองคำ แต่ประตูยังไม้ โต๊ะไม้วูดเงาวับ กระเบื้องทองคำและมีเพชรติดบนกระเบื้องสามที่ บน ซ้าย และขวา
“ไมเคิล มาแล้วหรอ ??” เสียงมาจากด้านบน เสียงคล้ายนางฟ้า ไมเคิลมองไปข้างบน ก็ต้องทำให้เค้าอึ้งยิ่งกว่าอึ้ง เพราะผู้หญิงคนนั้นสวยมาก !! ผมบลอนด์สีเทา สวยหรู ชุดเจ้าหญิงคล้ายกับเอลซ่า สวยมากๆ 
เธอสวยเปล่งประกายเงาวับยิ่งกว่านางฟ้าเสียอีก “สวรรค์ชัดๆ” ไมเคิลพูดในใจและมองผู้หญิงคนนั้นตาไม่กระพิบเลย 
“ฉันชื่อลีน่าจ๊ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ไมเคิล” ผู้หญิงคนนี้ชื่อลีน่านั้นเอง เธอสบตามองไมเคิลและยิ้มให้ 
“เอ่อ... ผมชื่อ....” ไมเคิลพูดยังไม่จบก็ดันโดนลีน่าจูบเข้าให้ ทำให้หัวใจของไมเคิลเต้นแรงเกือบหมดสติ
“มันเสียชาติตระกูลเรานะครับ คุณหนู” พ่อบ้านมาห้ามลีน่าไว้
“ไม่เป็นไร มันไม่เสียชาติตระกูลหรอก” ลีน่ากระซิบข้างหูพ่อบ้านเบาๆ
“ฉันเลือกเธอเป็นคนรักของฉันนะ ไมเคิล” ลีน่ากอดไมเคิลและพูดข้างหูไมเคิล
“ผ....ผมหรอ ??” ไมเคิลตกใจกับคำพูดของลีน่า 
“ช่ายยย ชั้นดูเธอในโลกแห่งความจริงมาโดยตลอด เธอเป็นคนที่น่ารักมาก” คำพูดที่ไมเคิลไม่เคยได้ยินมาก่อน ทำให้ไมเคิลรู้สึกเขิลเป็นอย่างมาก
“โอ๋ ดูสิหน้าแดงจังเลยนะพ่อหนุ่ม ของฉัน” ลีน่าแซวไมเคิล ไมเคิลเขินมากจนหน้าแดง ตาค้าง 
พูดและถามในใจตัวเอง “ฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย ฉันดีใจจริงๆ นี่ตกลงฝันดีหรือร้ายเนี่ย??” 
“ครึ่งฝันดีครึ่งฝันร้ายครับ” พ่อบ้านตอบให้ไมเคิล
“ทำไมถึงรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่อ่ะครับ??” ไมเคิลสงสัย
“เพราะผมอยู่ในโลกความฝันคุณไงละ ถ้าคุณคิดอะไรผมก็รู้หมด” พ่อบ้านตอบให้ไมเคิล
ไมเคิลตกใจ จึงไม่อยากคิดมาก เพราะกลัวพ่อบ้านจะได้ยิน 
“ไม่ต้องห่วงเพียงเธอมีไอนี่ พ่อบ้านและฉันก็ไม่ได้ยินความคิดนายแล้ว” ลีน่ายื่นสิ่งของบางอย่าง มันเป็นคล้ายที่ปิดจุกขวดไวน์สองชิ้น
“มันคือ ที่ปิดจุกขวดไวน์แบบพิเศษ มันมีเฉพาะตระกูลเรา ให้เสียบที่หูทั้งสองข้างก็จะไม่มีใครรู้ความคิดเธอแล้ว” 
ไมเคิลหยิบจุกไวน์ทั้งสองข้างเสียบไปที่หูทั้งสองข้าง 
“ทีนี้ก็ไม่มีใครรู้แล้วหล่ะ” ลีน่าพูดกับไมเคิล ก่อนที่จะเดินไปที่ห้องลีน่า 
“ห้องของคุณฝั่งนี้ครับ” พ่อบ้านชี้ไปที่ชั้นบนทางซ้าย ซึ่งห้องติดกับลีน่าพอดี
ไมเคิลเดินเข้าไปห้องของเค้า ก็ต้องทำให้เค้าเข่าแทบทรุดเพราะ.........

สิ่งที่เค้าเจอก็คือ ห้องของเค้า กว้างมากๆ ความยาว 10 เมตร ความกว้าง 5 เมตร ใหญ่กว่าห้องของเขาเสียอีก 
เตียงนอนกว้างอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว สามารถนอนได้ตั้ง 5 คน แหนะ
“โห ห้องใหญ่จริงๆเลย” ไมเคิลเดินเข้าไปในห้อง และ เดินไปที่ตู้เก็บของ สีทองแต่พอเปิด ตู้เก็บของก็เจอ คริสตัลแปลกประหลาด และ เจอของสัมภาระ ของปฐมพยาบาล ต่างๆ แต่ก็ยังไม่ได้จับสิ่งของอะไรจึงเข้านอน

หลับได้สักครู่_______________________
จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงออกมาจากข้างนอก คฤหาสน์ เป็นเสียงหลอนมาพร้อมกับเสียงลมพัดพา
ไมเคิลซึ่งเป็นคนขี้สงสัย อยากรู้ว่าข้างนอกมีอะไรจึงเดินลงมาชั้นล่าง 
แต่ก็ทำให้เค้าหมดสติเพราะว่า .......... ปีศาจแห่งความหายนะปรากฎตัวขึ้น

อธิบายคร่าวๆ 
ปีศาจแห่งความหายนะ มีชื่อว่า Die Monster เป็นพวกที่คอยมารับคนในฝันลากลงไปในนรก ถ้าใครจ้องที่ดวงตาสีทองของปีศาจตนนั้นจะต้องตายทุกคน แต่ถ้ามันเป็นสีขาวจะไม่มีปัญหาอะไร

ไมเคิลคิดในใจก่อนตาย “นี่ชั้นกำลังตายหรอ ?? หึหึ ชั้นคงตายและลงนรกอย่างทุกข์ทรมานสินะ ฮ่าๆๆ ขำเป็นบ้า แต่มีสิ่งนึงที่ฉันยังค้างคาใจเรื่องนึงน้า ทำไมลีน่าถึงชอบฉัน ทำไมเห็นว่าฉันเป็นคนสำคัญขนาดนั้น แต่ฉันก็ชอบเค้าน้า และก็ยังไม่อยากตายด้วย ฉันอยากปกป้องลีน่า ได้โปรด “พระเจ้าโปรดประทานพลังให้ข้าที” ”
จากนั้นไม่นานก็มีแสงออกมาจากตัวของไมเคิล

“แสงนี่มัน ?? ขอบคุณพระเจ้า” ตู้มมมม !!! แสงอันเจิดจรัด ประกายเงาวับของพระเจ้าก็เกิดขึ้น
ปีศาจแห่งความหายนะสลายไปเป็นผงไม่เหลือซากดีสักชิ้น และไม่นานนักไมเคิลก็หลับไป....